Η θεωρία της κοινωνικής σύγκρισης

Υπάρχουν ουκ ολίγες έρευνες που έχουν αναγνωρίσει πως οι άνθρωποι επιδιώκουν να πετυχαίνουν στόχους, που επηρεάζονται όμως από κοινωνικά πλαίσια. Για παράδειγμα, το να παρατηρεί κανείς κάποιον να τρέχει γρηγορότερα από τον ίδιο στον διάδρομο, ή να σηκώνει περισσότερα κιλά, αυτομάτως ενεργοποιεί συμπεριφοριστικά στοιχεία σύγκρισης του εαυτού του με κάποιον πιο δυνατό, πιο μυώδη, πιο γρήγορο (Aarts, Gollwitzer, & Hassin, 2004; Mc Culloch, Fitzsimons, Chua, & Albarracin, 2011).

Με αυτό τον τρόπο, τα άτομα «χτίζουν» την ατομική τους εικόνα, όπως την αντιλαμβάνονται μέσα από την διαρκή σύγκριση με τα γνωρίσματα, χαρακτηριστικά και ικανότητες των άλλων. Η αρνητική επίδραση της παραπάνω θεωρίας επέρχεται όταν η σύγκριση γίνεται με έναν «αθλητικά καλύτερο», οπού δημιουργεί πιθανά συμπλέγματα κατωτερότητας με αποτέλεσμα να νιώθει το άτομο ανίκανο να ανταποκριθεί στους στόχους που έχει θέσει στο γυμναστήριο.

Η διαδικασία της σύγκρισης μπορεί να αποβεί ψυχοφθόρα και κουραστική, μειώνοντας παράλληλα δραματικά τον παραγωγικό χρόνο άθλησης. Πρότασή μας αποτελεί, η συμμετοχή του ασκουμένου σε ομαδικά προγράμματα που απαρτίζονται από λιγότερα άτομα (π.χ. group training 4 ατόμων) με κοινούς στόχους, ανάγκες και επίπεδα φυσικής κατάστασης.